Nasze środowisko życia kształtowane jest przez zmiany, dawniej powolne, dzisiaj zachodzące bardzo dynamicznie i wielokierunkowo. Wzrost demograficzny, rozwój gospodarczy i technologiczny, a także powszechny konsumpcjonizm mają swój znaczący wpływ na otaczającą nas przyrodę. W Polsce, w sposób szczególny zauważalne jest to w produkcji rolnej, wzrasta zużycie środków ochrony roślin i nawozów sztucznych. Jesteśmy także świadkami dynamicznych przekształceń w zakresie użytkowania gruntów – rozlewają się miasta, miasteczka i wsie, rozbudowywana jest infrastruktura drogowa i przesyłowa.

Powstała zatem pilna potrzeba prowadzenia konstruktywnego dialogu o koniecznej ochronie i zrównoważonym użytkowaniu zasobów przyrodniczych. Uważamy, że debata ta musi uwzględniać potrzeby lokalnych społeczności, zrównoważone użytkowanie zasobów oraz sprawiedliwy podział korzyści. Efektem prowadzenia tej debaty powinna być merytoryczna edukacja ekologiczna społeczeństwa uwzględniająca aktualny stan wiedzy oraz  promocja dobrych praktyk w działaniach człowieka:  gospodarce rolnej, leśnej, rybackiej, wodnej, w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, mających na celu zrównoważony rozwój i zachowanie różnorodności biologicznej.